Ik zit er sterk over na de denken om een nieuwe beweging te starten, stichting “Stop het SCRUM misbruik”, uw donatie kunt u overmaken op giro 7777. Met dit geld zal ik actief campagne gaan voeren tegen organisaties die Scrum misbruiken om niet na te hoeven denken hoe om te gaan met de steeds sneller veranderende wereld en de toenemende rol van IT hierin.

Een toenemend aantal organisaties implementeren op grote schaal Scrum in een hernieuwde poging om grip te krijgen op IT projecten. Al sinds de ontdekking van het internet heerst er vooral angst om de boot te missen. Het resultaat hiervan is dat veel organisaties op elke boot springen die langs vaart in de hoop dat deze keer wel de hooggespannen verwachtingen worden waargemaakt. Alhoewel het breed toepassen van Scrum een positieve ontwikkeling is, is angst daarentegen een slechte raadgever. Organisaties die Scrum zien als de volgende Silver Bullet komen dan ook bedrogen uit.[1]

Het is 1995, Ken Schwaber en Jeff Sutherland presenteren op een conferentie in Austin Texas Scrum. Beide heren zijn van mening dat de traditionele waterfall aanpak niet geschikt is voor het sturen van innovaties en ontwikkelen hiervoor een meer iteratieve aanpak.[2] Een belangrijk uitgangspunt hierbij is dat er een tweetal manieren zijn om een proces of project te sturen.[3]

• defined process control model:
  Wordt gekenmerkt door een duidelijk gedefinieerde input waarbij er een duidelijk relatie tussen input en output bestaat en zal bij herhaling steeds hetzelfde resultaat oplevert. Binnen organisaties vooral bekend als de traditionele waterfall aanpak.
• empirical process control model:
  Wordt gekenmerkt door regelmatige inspectie en aanpassing en is geschikt voor processen waarbij er geen duidelijk gedefinieerde input mogelijk is, de relatie tussen input en output onduidelijk zijn en die bij herhaling niet hetzelfde resultaat opleveren. Binnen organisaties vooral bekend als een iteratieve aanpak.

Hoe graag een organisatie ook zou willen dat de uitkomst van innovaties zijn te voorspellen en dus goed te sturen met een traditionele waterfall aanpak wijst de praktijk helaas anders uit.[4] Schwaber en Sutherland waren hier, gelukkig voor ons, in het begin van de jaren ’90 mee bezig en ontwikkelden Scrum. Ik schrijf hier trouwens Scrum bewust zonder hoofdletters omdat Scrum geen afkorting is maar verwijst naar een scrum in rugby waarbij het team begint vanuit een nieuwe situatie na een korte onderbreking. Nu zijn er een aantal andere initiatieven gebaseerd op een iteratieve aanpak vooral Scrum is blijven hangen dus implementeren we nu Scrum in onze organisaties. Ik sta hier helemaal achter, maar doe het wel om de juiste redenen en begrijp binnen welke context Scrum werkt en wanneer het juist tegen gaat werken. Als een organisatie er nog steeds van overtuigd is dat het mogelijk moet zijn om innovaties goed te kunnen voorspellen op het gebied van tijd, geld en functionaliteit dan gaat Scrum niet passen. [Zie cartoon in het bovenstaande kader]

Scrum is misleidend in de zin dat het eenvoudig is te implementeren en te begrijpen maar moeilijk om goed uit te voeren, dit laatste houdt dus in dat het geen korte termijn middel is. De uitdaging begint dan ook pas nadat Scrum is geïmplementeerd. Het vergt van organisaties nogal wat geduld, inspanning en het op de “juiste” manier kunnen omgaan met tegenslagen voordat Scrum resultaat gaat opleveren. Ik heb het hier ook bewust over de organisatie, Scrum is dan ook niet alleen een IT speeltje en heeft mede als doel om business en IT samen te laten werken om zo de doelstellingen van de organisatie te verwezenlijken.

Scrum is gebaseerd op het emperical control model en leunt zwaar op transparantie en het constant leren en bijschaven van het proces om uiteindelijk de best mogelijke oplossing te realiseren binnen de gestelde tijd. Transparantie en het zelf lerend vermogen van het team zijn essentieel binnen Scrum. Transparantie houdt in dat het team eerlijk kan zijn over de voortgang van de sprint en het project, niet alleen tegen elkaar maar vooral tegen de organisatie zonder dat het team hiervoor wordt gestraft. Maar ook transparantie van de consultants die Scrum komen implementeren over wat het vergt om uiteindelijk succesvol te kunnen zijn, wat Scrum kan doen maar ook vooral waar Scrum te kort schiet. Productiviteit en kwaliteit zal in de meeste gevallen eerst afnemen voordat deze weer gaat toenemen, wanneer dit niet duidelijk is dan lijdt dit tot verkeerde verwachtingen. Naast transparantie moet er ruimte zijn voor het team om te verbeteren en te groeien. Is hier geen ruimte voor dan zal naast dat het moraal snel af gaat nemen ook Scrum de initiële terugval in productiviteit en kwaliteit niet kunnen compenseren.

Voor mij is Scrum vooral een middel om de vertrouwensbreuk die er de afgelopen 15 jaar tussen organisaties en hun IT afdeling is ontstaan te herstellen. Ik denk dat Scrum vanwege zijn transparantie en de manier waarop de business wordt betrokken hierin een belangrijke rol kunnen spelen en vooral daarom vindt ik het zo belangrijk dat we Scrum op de juiste manier toepassen.

Scrum is nu al een commercieel succes, iedereen die direct of indirect met Scrum te maken heeft is er verantwoordelijk voor om er een echt succes van te maken. Wanneer het misbruik is afgenomen zal ik de stichting weer opheffen, maar eerst moet er campagne worden gevoerd!

1. No silver bullet Fred Brooks, 1986.
2. Waterfall, Winston Royce 1970.
3. Process-Dynamics-Modeling, Babatunde A. Ogunnaike & W. Harmon Ray, 1994.
4. Chaos Report, Standish Group, 2013