Agile, het is het gesprek van de dag in veel IT-organisaties. Als je tegenwoordig niet Agile bent tel je simpelweg niet meer mee. Voor mij ligt de kern van Agile zijn in het zorgen dat jouw gedrag en uiteindelijk dat van de organisatie waar je deel van uitmaakt aansluit op de omgeving. Als de markt vraagt om goedkope zuinige auto’s, dan kan je als Agile autofabrikant in deze behoefte voorzien. Als consumenten behoefte hebben aan intensief klantcontact dan kan je als Agile verzekeraar hierin voorzien. Begrijpen, experimenteren, leren en aanpassen vormen voor mij de basis van het Agile zijn.

Om Agile te worden hebben de meeste organisaties hulp nodig, hulp die vaak wordt geboden door Agile coaches. Ze worden ingezet om teams en individuen te begeleiden in het Agile werken. De meeste mensen, zeker in IT hebben op de een of andere manier wel te maken gehad met een Agile coach.

Wat opvalt is dat iedere coach het op zijn eigen manier invult. Op het eerste gezicht erg Agile dus. Je kijkt naar het team of de organisatie, begint en past gedurende het coaching traject je stijl van coachen daarop aan. Tenminste dit is wat ik verwacht te zien.

De realiteit is helaas enigszins anders. Wat opvalt als ik in gesprek raak met teams die zijn of worden gecoached is dat de stijl van coaching helemaal niet Agile lijkt te zien. Veel coaches staan heel strak in de wedstrijd. Er wordt gesproken over een ‘oude’ en een Agile wereld waarbij alles in de ‘oude’ wereld slecht is en alles in de Agile wereld goed. Scrum Teams worden aangesproken op het feit dat ze niet elke dag een stand-up houden zonder dat de coach probeert te begrijpen waarom dit is besloten. Elke dag een stand-up is Agile al het andere niet. Alles wat met waterval, (project)management te maken heeft is slecht, Agile is goed. Als je niet aan Test Driven Development(TDD) doet dan is dat slecht. En ik kan zo nog wel even doorgaan.

Coaches dringen deze visie op zonder hier zelf flexibel mee om te gaan. Het resultaat hiervan: mensen schieten in de weerstand en krijgen een afkeer van alles wat met Agile te maken heeft. Agile wordt op dat moment niet geassocieerd met begrijpen om van daaruit te experimenteren, evalueren en verbeteren maar meer met een aantal regels waar je je aan moet houden.

Het is erg vreemd om Agile coaches aan te werk te zien die het tegenovergestelde gedrag vertonen van dat wat ze willen bereiken. Hoe kan je van een groep verwachten dat ze tijd gaan steken in het begrijpen van Agile, Scrum en Lean als je coach niet begint me het begrijpen van de groep en zijn omgeving.

Al met al een vreemde situatie waarbij ik verwacht dat de coach toch echt het initiatief neemt. Een coach is verantwoordelijk voor een verandering in gedrag, niet alleen voor het uitdragen van de Agile visie. Dit is een ontzettend belangrijk verschil! Als je als coach geen gedragsverandering ziet dan ben je dus ook niet succesvol, hoe vaak je je visie ook hebt uitgelegd. Een goede coach begrijpt dit. Ik ben 10% van mijn tijd bezig met het uitdragen van het Agile gedachtengoed en 90% van mijn tijd met het observeren, begrijpen en verbeteren van de omgeving. Voor mij is dit de essentie van coachen en van het Agile zijn, niet het opdringen van een visie.